Geen Punt

Inmiddels ontvang ik al wat tips over de Sellinger jaren van Kees Stip. Een collega had kennelijk een vooruitziende blik, want een aantal jaren geleden alweer lag er al een ietwat vergeeld krantenknipsel over Stip in mijn postvak. "Kees Stip (Groninger schrijver)", schreef de afzender in de marge.

Foto: Kees Stip in het Groninger landschap

Recensie
Het is een recensie over Geen Punt, een bundel met gedachten, herinneringen, bespiegelingen, versjes en aforismen, geschreven door de inmiddels ook overleden (Zeeuwse) dichter Hans Warren. Ik vermoed dat deze in 1998 in het toenmalige Nieuwsblad van het Noorden heeft gestaan. De bundel verscheen in dat jaar ter gelegenheid van de 85e verjaardag van 'de meester van het puntdicht'. Wie de goede gever van dit knipsel is, weet ik tot op de dag van vandaag niet, maar alsnog hartelijk dank!

'Jagen is necrofilie met een hoedje op' 

"In Geen Punt", zo schrijft Warren, "springt Stip, in wiens poëzie de beesten zo'n grote rol spelen, regelmatig op de bres voor dieren. Mensen die dieren kwellen, mogen niet op zijn begrip rekenen. 'Dierenbeulen moeten pijnlijk afgemaakt worden', verklaart hij ronduit. Hij vindt eveneens: 'Ritueel slachten moet verboden worden, en gewoon slachten ook'. (...) Het meest ergert hij zich aan de jacht en de jagers: 'Jagen is necrofilie met een hoedje op'. En hij vindt het verschrikkelijk dat ons land een koning dreigt te krijgen die jaagt." 

Hans Warren besluit zijn recensie met de woorden: "Nooit schreef Stip zo nadrukkelijk over zijn kopzorgen als in Geen Punt. We krijgen in deze bundel de zware kant van een lichte dichter te zien."

Kees Stip, Geen Punt. Bert Bakker, Amsterdam 1998