Ramsey Nasr
Volgens Nasr zien velen poëzie als een religie, of een ziekte: "Hij is aan de poëzie. Het tast je aan.(...) Goede poëzie probeert je te verleiden, heft natuurwetten op". Hij vindt dat docenten Nederlands en ckv hun leerlingen, of ze dat nou leuk vinden of niet, moeten onderwijzen in poëzie en ook de klassieken - als Leopold en Gerhardt - niet moeten vergeten. "Het moet onder dwang gebeuren", zei hij. De grote, volle zaal van het Academiegebouw lachte, maar hij heeft gelijk, al is 'dwang' misschien een te groot woord. Poëzie is gewoon een vanzelfsprekend onderdeel van je vak waar je leerlingen kennis mee laat maken. Overigens heb ik niet de illusie dat al mijn leerlingen door de poëzie verleid worden. Maar ik ben er wel zeker van dat - misschien pas jaren later - velen hierdoor worden verrijkt. Bovendien vinden leerlingen poëzie vaak leuk (cool), zeker als ze ook zelf de opdracht krijgen om bijvoorbeeld een sonnet te schrijven.
Nasr roept niet alleen dat poëzieonderwijs belangrijk is, hij bezoekt ook veel scholen en maakt clips en cd's waarop hij gedichten voordraagt. Moderne én klassieke.
mi have een droom
Tot slot van zijn zeer inspirerende optreden droeg Ramsey Nasr zijn - in de straattaal van de toekomst geschreven - gedicht mi have een droom (Rotterdam 2059) voor:
Een welverdiend, klaterend applaus viel hem ten deel.
Zie ook NRC Next