Gisteren namen
velen op 'Den en Rust' in Bilthoven op waardige wijze afscheid van
Ernest Bresser. Ook de Utrechtse filmregisseur Jos Stelling was aanwezig. Met hem maakte
Ernest - als director of photography - bekende films als Mariken van Nieumeghen (1974) en Elckerlyc (1975).
Festival de Cannes
Mariken van Nieumeghen werd als eerste Nederlandse speelfilm geselecteerd voor de Officiële Competitie van het Festival de Cannes. In 1977 volgde Rembrandt Fecit 1669 (beste speelfilm Festival Asolo, 1978; beste speelfilm Film Festival Orléans, 1981). Ook hier was het camerawerk van Ernest Bresser. Hieronder de trailer. Als hommage aan Ernest.
Over de film:
Rembrandt heeft het gemaakt
De titel duidt op het uitgangspunt van de film: Rembrandts laatste zelfportret (Rembrandt heeft het gemaakt in 1669). Stellings eerbetoon volgt het leven van de kunstenaar van jaar tot jaar. Sommige van zijn beroemdste schilderijen - o.a. 'De Anatomische Les' en 'De Nachtwacht' - worden nagespeeld.
Verbluffend mooie ensceneringen
De nadruk ligt op de leefwereld van de schilder en op 'het kijken'. '(...) een puntgaaf historisch drama dat naadloos aansluit bij films van grote cineasten als Straub en Duras. Stelling kijkt met verbluffend mooie ensceneringen naar de kijkende Rembrandt om de toeschouwer van de film opnieuw te leren kijken.' (Uit de Speelfilmencyclopedie).
Ontzag
Een film met klassieke allures. Stil spel, spaarzame dialogen en oog voor detail kenmerken deze Nederlandse productie, die destijds door de Nederlandse filmpers werd neergesabeld, maar in het buitenland met ontzag werd ontvangen. De film was onder meer een maandenlang succes in een Parijse bioscoop.
(Bron: Andere Tijden, 2006)
Festival de Cannes
Mariken van Nieumeghen werd als eerste Nederlandse speelfilm geselecteerd voor de Officiële Competitie van het Festival de Cannes. In 1977 volgde Rembrandt Fecit 1669 (beste speelfilm Festival Asolo, 1978; beste speelfilm Film Festival Orléans, 1981). Ook hier was het camerawerk van Ernest Bresser. Hieronder de trailer. Als hommage aan Ernest.
Rembrandt heeft het gemaakt
De titel duidt op het uitgangspunt van de film: Rembrandts laatste zelfportret (Rembrandt heeft het gemaakt in 1669). Stellings eerbetoon volgt het leven van de kunstenaar van jaar tot jaar. Sommige van zijn beroemdste schilderijen - o.a. 'De Anatomische Les' en 'De Nachtwacht' - worden nagespeeld.
Verbluffend mooie ensceneringen
De nadruk ligt op de leefwereld van de schilder en op 'het kijken'. '(...) een puntgaaf historisch drama dat naadloos aansluit bij films van grote cineasten als Straub en Duras. Stelling kijkt met verbluffend mooie ensceneringen naar de kijkende Rembrandt om de toeschouwer van de film opnieuw te leren kijken.' (Uit de Speelfilmencyclopedie).
Ontzag
Een film met klassieke allures. Stil spel, spaarzame dialogen en oog voor detail kenmerken deze Nederlandse productie, die destijds door de Nederlandse filmpers werd neergesabeld, maar in het buitenland met ontzag werd ontvangen. De film was onder meer een maandenlang succes in een Parijse bioscoop.
(Bron: Andere Tijden, 2006)