Ernest Bresser (midden) spreekt als vanouds zijn publiek toe, nu
bij de onthulling van Sterren van weleer (november 2012),
een beeld ter herinnering aan zijn geesteskind 'Theater Rondeel' .
Het is bizar, dat juist nu ik bezig ben het Kees Stipfestival in Sellingen en Laudermarke (Oost-Groningen) - met dichters en zangers van het light verse - te organiseren, Ernest is overleden. Want kort geleden had ik o.a. nog Joop Visser en Lévi Weemoedt (die ook in Laudermarke gaan optreden) aan de telefoon. Zij hadden ooit ook in Rondeel op de planken gestaan en bewaarden daar goede herinneringen aan. "Rondeel is door de gemeente om zeep geholpen", zei Joop Visser. En zo was het ook.
Sterren van weleer
In november 2012 ontmoette ik Ernest voor het laatst. Er werd toen in Wijk bij Duurstede een beeld ('Sterren van weleer') onthuld, ter nagedachtenis aan Theater Rondeel. Het was een hartelijk weerzien met hem en veel andere oud-bekenden.
Een bescheiden, aimabele, maar ook heel inspirerende man is heengegaan. Hij is voor het culturele leven in Wijk bij Duurstede van onschatbare waarde geweest.
Wat blijft
Ik ben erg getroffen en ontroerd door het feit dat mijn gedicht Wat blijft op de rouwkaart staat.