maandag 14 november 2011

"Een onthullend portret van de rouw"


"Een onthullend portret van de rouw, dat heb ik beoogd", zei Connie Palmen gisteren in ForumImages in Groningen. Samen met enkele collega's Nederlands woonde ik een interview met haar bij in het kader van het prozafestival Het Grote Gebeuren. Haar net verschenen Logboek van een onbarmhartig jaar, over de rouw om haar vorig jaar overleden man Hans van Mierlo was natuurlijk het gespreksonderwerp.

Vilein
"Waarom moeten zoveel privézaken openbaar?", vroeg Volkskrantjournalist Greta Riemersma, die haar interviewde. "Je kunt niet over de dood, over de rouw schrijven als je niet over de liefde schrijft", zei Palmen. Het persoonlijke hoort er wat haar betreft ook bij, net als bij schrijvers als Philip Roth, "die al lang de Nobelprijs had moeten hebben".
De kritiek van recensent Elsbeth Etty ("Is het narcisme, of verregaand egoïsme?") en columnist Youp van 't Hek ("Ik weet nu dingen die ik niet wil weten") in de NRC wees ze resoluut en vilein van de hand. "Etty is grijs, ze verft haar haar alleen oranje, en ze zou als hoogleraar beter moeten weten", en "Van 't Hek is ijdel en dom".
Etty kreeg er tijdens het hele interview flink van langs. Op de vraag of ze ook twitterde en op Facebook zat, zei Palmen: "Dat is niks voor mij, zó egocentrisch en egoïstisch en de 'vrienden' die je daar hebt, zijn natuurlijk geen vrienden". Maar Etty was ook weer geen vijand. "Nee, een vijand moet toch minstens net zo intelligent zijn als ik".

Werkelijkheid en waarheid
Het was een boeiend interview, met een boeiende, bijzondere schrijfster, die rake dingen zei over de werkelijkheid die geen waarheid is.
"Dat mens is niet normaal", zei mijn schoonmoeder, toen ze hoorde dat ik naar een interview met Connie Palmen ging. Tijdens het interview beaamde Palmen dit volmondig: "Ik ben nooit normaal geweest".

 Nog een interview: Connie Palmen bij Pauw & Witteman

vrijdag 11 november 2011

Het Natuurlijk Beleven Van Kunst (HNBVK)

Via de natuur de weg vinden naar kunst en cultuur (vice versa). 

Bij het vak culturele kunstzinnige vorming (ckv) staat op de RSG Ter Apel dit jaar de natuur centraal. Eerder berichtte ik over de natuurbelevingstocht die alle leerlingen van havo-4 en vwo-4 onlangs maakten: De Kunst Van Natuurlijk Beleven (DKVNB).

Kruisbestuiving
Bij het ckv-onderdeel creatief schrijven behandel ik onder meer verschillende versvormen, waarna leerlingen de opdracht krijgen om - geïnspireerd door de natuur - zelf gedichten, maar ook songteksten te schrijven. Op deze manier hoop ik dat ze - na De Kunst Van Natuurlijk Beleven - nu ervaren wat Het Natuurlijk Beleven Van Kunst  (HNBVK) betekent. Mijn collega's tekenen, muziek, fotografie, project en drama streven op hun terrein hetzelfde na. Elke leerling volgt (in kleine groepen) per jaar zes keer zes weken - één uur per week - de modules die vanuit de verschillende kunstdisciplines worden gegeven. Daarna vindt er tijdens projectdagen 'kruisbestuiving' plaats, uitmondend in sprankelende eindpresentaties in het Theater van de Natuur.

Weblog
Om mijn leerlingen creatief schrijven een podium te bieden, heb ik een speciaal weblog in de steigers gezet. De eerste pennenvruchten staan er al op!  Zie: CKV Creatief Schrijven RSG.

In naam van het volk

Deze week een themanummer van De Groene Amsterdammer: In naam van het volk. Met Henk en Ingrid, Occupy, het vmbo, volksverheffing, volksvermaak en volkswoede. En nog veel meer, onder andere prachtige cartoons van Milo. Lezen!

zondag 6 november 2011

PAPIEREN TZUM MOET BLIJVEN!


Onderstaand (fragment van het) bericht op de website van Tzum sloeg bij mij als trouwe abonnee van de papieren Tzum (tevens regelmatig bezoeker van de website) in als een bom.

Nog één nummer zal er verschijnen aan het eind van het jaar en dan stopt de papieren Tzum. De redactie, bestaande uit Roos Custers, Nick ter Wal en Coen Peppelenbos heeft dat afgelopen zondag besloten in de trein op weg naar de boekpresentatie van L.H. Wiener. Ter hoogte van Nijkerk viel het besluit. Met het laatste nummer erbij zullen er in totaal 56 verschenen zijn (waaronder enkele dubbelnummers).
Directe oorzaak van het opheffen van het blad is niet een onderling meningsverschil over de te volgen koers, want de Tzum heeft nooit een vastomlijnd programma gehad. De redactieleden hadden echter wel verschillende ambities. Zo wilde onderge-tekende (Coen Peppelenbos) zich meer richten op deze site. (...)
Doodzonde als de papieren Tzum verdwijnt! Is A.L. Snijders hier wel in gekend? En Arthur Japin? En wie neemt er nu zo’n besluit ter hoogte van een benepen, calvinistisch, met kranten dichtgeplakt gat als Nijkerk?
Natuurlijk gun ik iedereen nieuwe uitdagingen. De digitale Tzum is laatst op de Achterpagina van de NRC
 nog weer door Gerrit Komrij geroemd, dus dat je daar meer tijd in wilt stoppen, snap ik, maar laat Tzum met het Hollands Maandblad en nog enkele literaire doorzetters de kont tegen de krib gooien en niet alles wat van waarde en weerloos is in de buurt van nota bene Nijkerk door het toilet spoelen! Een papieren Tzum is onmisbaar, zeker in de trein! Hopelijk was het niet ook nog de Driek van Wissen-express waarin jullie dit onzalige besluit namen...
Er zijn toch wel anderen die het stokje van Coen c.s. willen overnemen? Ik val aan, volg mij!

Ik roep iedereen op om op de website van Tzum
te reageren op dit rampzalige bericht. Met maar één boodschap: De papieren Tzum moet blijven! 

Tussen droom en daad


 
Luister hier naar een voordracht.

HET HUWELIJK

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingsloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.


Willem Elsschot (1882 - 1960)

Uit: Verzen, Brussel 1943

Hier een artikel van Maaike Meijer, hoogleraar cultural studies en Neerlandistiek aan de universiteit van Maastricht, over dit gedicht. Op de website van de Koninklijke Bibliotheek meer informatie over Willem Elsschot.
Een intrigerend filmpje ('Gedicht in beeld') over 'Het huwelijk' met muziek van Philip Glass. Kijk hier naar een surrealistische verfilming van het gedicht door studenten van de RuG.
Singer/songwriter Peter de Jonge zette het gedicht op muziek en zingt het, zichzelf begeleidend op de gitaar.

vrijdag 4 november 2011

De mond gesnoerd

Mooi voorbeeld voor mijn leerlingen hoe het niet moet als je debatteert: staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten snoert tijdens een debat over het persoonsgebonden budget (pgb) de voorzitter van de commissie letterlijk de mond. Ongehoord.
Ook ongehoord is trouwens het beleid dat deze oud-verpleeghuisarts verdedigt. En onbegrijpelijk. Maar ja, ze is ook van het CDA. Een vernieu-wingscommissie onder leiding van tv-theoloog Jacobine Geel predikt weliswaar meer compassie, maar ook nu weer staan er tussen droom en daad wetten in de weg en praktische bezwaren...


Lees hier een column - van Jean-Pierre Geelen - die vandaag in de Volkskrant stond, over de media-optredens van een collega-staatssecretaris van Veldhuijzen van Zanten, CDA'er Henk Bleker.

donderdag 3 november 2011

Ederveenzaamheid

Arjan Ederveen, vooral bekend van Theo en Thea en Kreatief met Kurk, heeft voor het eerst een soloprogramma gemaakt: Ederveenzaamheid. Over de eenzaamheid van de moderne mens, maar ook over politiek en het leven van alle dag. Ederveen speelt drie personages: de ambtenaar Wouter, diens vrouw Geurtje en journalist Ron de Rioolrat. Bastaardhond Stuk heeft ook een paar rollen. Zo kruipt deze, verkleed als Lassie, in de huid van de hond die mensen wil redden.

In dit filmpje kondigen Arjan Ederveen en Stuk de voorstelling aan die vanavond in première gaat in de Kleine Komedie in Amsterdam.


Klik hier voor een interview met Ederveen in het tv-programma
Pauw & Witteman. Aan het eind zingt hij een loflied op Stuk.

30 minuten
Arjan Ederveen maakte in de jaren negentig onder de titel 30 minuten
docudrama's voor de VPRO. Kijk hier naar de aflevering Fout in '45
waarin Albert Mol de rol van oude moeder speelde.

dinsdag 1 november 2011

Hou me vast

Gisteren op tv Hou me vast, een mooie documentaire over De Dijk, gezien. Onder meer over de opnamen die de band samen met soulzanger Solomon Burke maakte. De Dijk zou vorig jaar ook samen met hem optreden in Paradiso. Een paar dagen voor het concert overleed hij echter bij aankomst op Schiphol.

  Video van de studio-opname van het nummer Hold on tight
op de gelijknamige cd van Solomon Burke en De Dijk. 
Klik hier voor de website van De Dijk.

Van God los

Spotprent in Trouw van 31 oktober 2011

Het CDA is van God los. Vooral door met de PVV te heulen, verloochent de partij steeds vaker de bijbelse waarden en normen.

Op het zaterdag gehouden CDA-congres werd de leden die nog wel geloven in barmhartigheid en naastenliefde, weer eens een rad voor ogen gedraaid. Het ging over Mauro, een totaal verwesterde asielzoeker, die dankzij zijn pleegouders een toekomst in Nederland zou kunnen hebben. Maar aanvragen voor een verblijfsvergunning en adoptie werden door de overheid jarenlang getraineerd. En nu is Mauro achttien jaar en moet hij weg. Op het congres is met grote meerderheid een resolutie aangenomen waarin staat dat het huidige beleid niet strookt met de beginselen van de partij. Mogelijk probeert het intern sterk verdeelde CDA daarom met een onduidelijk studievisum voor Mauro vooral het eigen gezicht te redden en de ‘eenheid’ te bewaren.  

Ronduit walgelijk in dit drama was het optreden van CDA-staatssecretaris Henk Bleker, die afgelopen vrijdag in het tv-programma 'Pauw & Witteman' met verve de rol van Judas speelde. Hij schoof Mauro een briefje toe met de vraag of hij mee wilde naar de voetbalwedstrijd FC Twente – PSV. 'Mooi niet', was de reactie van Mauro. Natuurlijk. Eerst een kus krijgen en dan op het vliegtuig naar Angola gezet worden. God verdoeme het.