zaterdag 24 december 2011

Toch is er hoop: Bach

 Openingskoor Weihnachtsoratorium van J.S. Bach.
Het Monteverdi Choir en de English Baroque Soloists
onder leiding van John Eliot Gardiner. 

De Gamma is beide kerstdagen open, we mogen straks met 130 km per uur over de snelweg scheuren, Henk Bleker heeft het rentmeesterschap bij z'n pony's aan de wilgen gehangen, een oud-verpleeghuisarts zet gehandicapten weer op hun plek achter de geraniums, het speciaal onderwijs krijgt rake klappen, kunst en cultuur zijn linkse hobby's en moeten dat maar blijven, de armen worden steeds armer, de rijken steeds rijker, psychiatrische patiënten moeten het zelf maar uitzoeken en onze premier blijft lachen.

Dit jaar geen witte, maar een pikzwarte kerst. Toch is er hoop: Bach. Jauchzet, frohlocket, auf preiset die Tage!

vrijdag 23 december 2011

P.C. Hooftprijs voor Tonnus Oosterhoff

Dichter Tonnus Oosterhoff uit het Oost-Groningse Klein Ulsda krijgt de P.C. Hooftprijs 2012. Volgens het juryrapport 'omdat zijn poëzie in hoge mate vernieuwend is, ze heeft de Nederlandse dichtkunst van diverse keurslijven bevrijd, niet planmatig of vanuit een dichterlijke ideologie, maar door persoonlijke oorspronkelijkheid en het bijzondere talent van de auteur voor het vastleggen of liever gezegd juist beweeglijk maken van moeilijk benoembare sensaties'.

Oosterhoff, de Paul van Ostaijen van nu (al heeft hij ook veel met Lucebert), maakt veel digitale poëzie met bewegende beelden (zie zijn website). Vernieuwend en soms ook spannend is zijn poëzie zeker, maar - althans voor mij - niet altijd makkelijk te doorgronden.

Onlangs verscheen Oosterhoffs nieuwste bundel, Leegte lacht. Erik Menkveld schreef een recensie over deze dichtbundel in de Volkskrant.

Hier een voorbeeld van een ouder gedicht:

in de kwal roept de zee
O, roept de zee in de kwal.
De zee in de kwal roept o
        o
                o
De zwevende mond legt zich aan
om de infinitief, o, o, roepdrinkt o.
Wie of wat niet op de gedachte komt
zich te bevrijden is hier
        hier
              hier
hier hier en hier niet te weten.

Tonnus Oosterhoff

© 1997, Bezige Bij
Uit: (Robuuste tongwerken,) een stralend plenum


Een reportage van RTV Noord

Zie ook: Koninklijke BibliotheekP.C. Hooftprijs en Poetry International (met diverse vroegere gedichten, soms ook voorgedragen door de dichter).

dinsdag 20 december 2011

Bibliotheek

Volkskrant, 19 december 2011 (in bijlage Boeken)

Ik moet hier niet aan denken...

En wel hierom:

Václav Havel

Václav Havel (1936 - 2011)
Václav Havel, een van mijn helden, is heengegaan. Gelukkig liet deze schrijver, dissident, mensenrechtenactivist en president veel na.
Laten we dat koesteren.

Hoop

Diep in onszelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is,
is er geen hoop.


Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt niet af
van wat er in de wereld gebeurt.


Hoop is niet voorspellen of vooruitzien.
Het is een gerichtheid van de geest,
Een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.


Hoop
in deze diepe en krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.


Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
Niet alleen omdat het kans van slagen heeft.


Hoop is niet hetzelfde als optimisme,
evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop,
het resultaat.


Václav Havel

vrijdag 16 december 2011

Geen les meer



Je kon er op wachten: een roman over de teloorgang van het middelbaar beroepsonderwijs. De veelzeggende titel luidt: Geen les meer. Uitgeverij Passage prijst het boek als volgt aan:

Zestig procent van de beroepsbevolking in Nederland heeft een middelbare beroepsopleiding. Waar zo'n opleiding vroeger genoten werd op een overzichtelijke vakschool, zijn die inmiddels gefuseerd tot reusachtige Regionale Opleidingen Centra. Met alle problemen van dien.

Deze roman geeft een ontluisterend beeld van de gevolgen van de schaal-vergrotingen, nieuwe managementcultuur en van boven opgelegde onderwijsvernieuwingen. Hoofdpersoon in het boek is een docent die loyaliteit en vakbekwaamheid hoog in het vaandel heeft. Ook hij moet mee doen met de onderwijsvernieuwing, er is geen ontkomen aan. Verbijsterd aanschouwt hij de gevolgen. Neutraal blijven is niet meer mogelijk. Uiteindelijk neemt hij stelling. En dat wordt hem niet in dank afgenomen. Geen les meer beschrijft de tragiek van het moderne onderwijs waarin managementtaal overheerst en iedereen zich ingraaft in zijn eigen waarheid. Ondanks alle goede bedoelingen, overheerst de lethargie en weet niemand de neerwaartse spiraal te doorbreken.

Heel herkenbaar schetst deze roman de gang van zaken op een ROC. Maar misschien beschrijft Geen les meer wel de problemen in álle grote organisaties.


Ik heb het boek nog niet gelezen, maar trof een recensie aan op het literaire weblog Tzum. Als literair werk wordt het boek van Marcel de Jong gekraakt, maar als pamflet dat misstanden aan de kaak stelt, positief beoordeeld. 

Het boek ga ik zeker lezen; ik ben tenslotte ervaringsdeskundige (ik werkte 25 jaar in het mbo). Maar afgezien van mijn oordeel over deze roman kan ik al wel zeggen dat ik blij ben dat ik nu op een school - in het voortgezet onderwijs - werk waar ik nog 'gewoon' les kan geven (zie een eerder bericht op dit weblog:
Gewoon lesgeven).

Zie ook: Nationale Boekenblog, het weblog over Geen les meer van Marcel de Jong en de website van BON (Beter Onderwijs Nederland).

Marcel de Jong – Geen les meer. Passage, Groningen, 250 blz. €17,90.
In Winschoten was het uitverkocht; ik heb het inmiddels besteld. Als ik het gelezen heb, plaats ik misschien wel een recensie op dit weblog. (Deze staat er inmiddels op.)

zondag 11 december 2011

Wat blijft

Nou vooruit, nog een gedicht waarin het 'stroomt' (en 'blijft'). Het maakt deel uit van de gedichtenroute 'Poëzie in Steen' in de binnenstad van Wijk bij Duurstede. Met onder meer gedichten van Drs. P., Gerrit Achterberg, Simon Vestdijk, Irene van Lippe Biesterfeld, Mia Liedekerken, Dick Bruna, Toon Hermans en Diane Butterman.

Het gedicht is in rood Indiaas marmer gehouwen door beeldhouwer Stef Stokhof de Jong en bevindt zich in de gevel van het (voormalige) Theater Rondeel (een verbouwde stadsboerderij) in het Kokkestraatje. Het vers heb ik eind jaren negentig speciaal geschreven voor het theatertje, met een verwijzing naar de vroegere functie van het gebouw. 

Zie ook: Wat blijft
Alle gedichten van 'Poëzie in Steen' zijn te zien op de website van Wijk Online. Klik op de homepage in het linker menu op 'Wijks Fotoalbum' en daarna (rechts onderaan) op 'Poëzie in Steen'. Klik vervolgens op een van de afbeeldingen.

De gedichten zijn gebundeld in 'Poëzie in Steen',
met een voorwoord door Wim Hazeu.
Uitgave: Stichting Kunsthuys by Duurstede / De Prom, Baarn, 1999

Alles blijft

'Stroom' is het thema van Gedichtendag 2012. De spreuk 'Panta rhei' ('Alles stroomt') van - vermoedelijk - Heraclitus speelt een belangrijke rol in het gedicht 'Alles blijft' van Gerrit Komrij.



Alles blijft

Daar stond een muur die ik heb aangeraakt.
De muur werd afgebroken. Van het puin
Werd verderop een fundament gemaakt.
Ik plantte een fruitboom in mijn oude tuin.

Die werd geasfalteerd. Vijf meter diep
Houdt zich een wortelstronk nog grommend koest.
Vijf eeuwen lang desnoods. De Spaanse griep
Landt ooit op Mars omdat ik heb gehoest.

Er was een vriend aan wie ik heb geschreven.
Een rots waar ik mijn naam in heb gekerfd.
Je bent een deel van alles bij je leven
En alles blijft bestaan wanneer je sterft.

Gerrit Komrij

Uit: Alle gedichten tot gisteren, De Bezige Bij, Amsterdam 2004

zaterdag 10 december 2011

Poëziewedstrijd - Gedichtendag


Op donderdag 26 januari 2012 is het Gedichtendag, hét Poëziefeest van Nederland en Vlaanderen. Rotary Stadskanaal organiseert ook nu weer een aantal activiteiten. In Theater Geert Teis in Stadskanaal vindt dan bijvoorbeeld de Muzikale Avond van het Gedicht plaats. Dana Winner en Erwin de Vries treden op, samen met de Koninklijke Militaire Kapel 'Johan Friso'. 

Op deze avond wordt ook de winnaar (gekozen door het publiek) bekend gemaakt van de Poëziewedstrijd voor scholieren. Zijn of haar sonnet wordt op muziek gezet en bij de volgende editie van de Muzikale Avond van het Gedicht professioneel gezongen en begeleid.

Voor nadere informatie zie:
Poëziewedstrijd
Gedichtendag
Muzikale Avond van het Gedicht

dinsdag 6 december 2011

Growing older

Growing older isn’t easy today
It isn’t easy to see the years go by
but you can better wear a smile
instead of crying all the time

Harry M.

Verzamelen voor het Centraal Museum
Oud-collega Rian vierde afgelopen zondag zijn 60e verjaardag op een wel zeer originele wijze. Met bovenstaand motto nodigde hij zijn familie en vrienden uit voor een bezoek aan het Centraal Museum in Utrecht. Hier vindt (tot 11 maart 2012) een bijzondere expositie plaats over de legendarische Drentse bluesgroep Cuby + Blizzards. Als verzamelaar had Rian 210 items in bruikleen gegeven. Ook uit het onlangs opgerichte, maar 's winters gesloten C+B Museum in Grolloo was het een en ander overgekomen, onder andere het originele drumstel van Hans Waterman. 

Het originele drumstel van Hans Waterman
De nostalgie vierde zondag hoogtij. Niet alleen bij het horen van 'Window of my eyes' en het tastbaar worden van mijn herinneringen aan de Puch en de jukebox; onderweg naar de expositie (in de kapel), passeerde ik ook het roemruchte 'Utrechtse schip'.  Het rook nog net zo als toen ik me daar als Utrechts jochie aan vergaapte.    

'C+B' in de kroeg
Het was een geweldige middag, met daarna een genoeglijk samenzijn in Lokaal Negen, een sfeervol etablissement aan de Trans, waar ons een drankje en een voortreffelijk buffet werd aangeboden. Samen met andere oud-collega's uit Utrecht als Edward, Leo, Arie en Martin haalden we herinneringen op aan vervlogen tijden en probeerden we en passant alsnog de ondoorgrondelijke zieleroerselen van onze toenmalige directeur te ontrafelen...   
Harry Muskee leest 'The Big Sleep' voor (1997).
Rian bood ik een weekend in Zuidoost-Groningen aan, met onder meer een bezoek aan het voor hem nog onbekende Theater van de Natuur in Sellingen, waar in de tweede trede van de gedichtentrap een tekst van Harry Muskee is gebeiteld: 'The Big Sleep'.           


 THE BIG SLEEP

NATURE’S GONNA CHANGE
SO I GIVE IT TO YOU STRAIGHT FACE
YOU BETTER WATCH YOUR STEPS
TIME IS RUNNING OUT AT LAST
NATURAL SOURCES BEGINNIN’ TO FADE
THEY CAN NEVER BE REPLACED
BUT YOU KEEP DIGGING IN THE GROUND
TILL THERE’S NOTHING TO BE FOUND
BUT I WISH YOUR WELL IN YOUR BIG SLEEP
WHERE YOU MAY DREAM WHAT YOU BELIEVE
WISH YOU WELL IN YOUR BIG SLEEP
AND MAYBE YOU’RE HAPPY

HARRY MUSKEE

Luister en kijk hier naar een optreden
van Harry Muskee (1941 - 2011) en band:
'Window of my eyes'.
(dubbelklik eventueel op het beeld om dit te vergroten)