't Rondeel in Wijk bij Duurstede.
Links in de voorgevel het gedicht Wat blijft.
Tien jaar lang (van 1989 - 1999) was ik verbonden aan
Theater Rondeel in Wijk bij Duurstede. Helaas werd in 2005 de subsidiekraan door het gemeentebestuur dichtgedraaid. Doodzonde, want het kleine theater - in een voormalige stadsboerderij aan het Kokkestraatje - liet de verbeelding aan de macht komen en voorzag in een culturele behoefte. Dankzij oud-filmer Ernest Bresser en zijn vrouw Iet kwam het tot stand. Jarenlang werden er allerlei voorstellingen gegeven. Bovendien was het een geliefd filmhuis.
Sterren van weleer
Gisteren werd ter herinnering aan het theater een beeld van Yvonne Visser bij de entree van de oude binnenstad van Wijk bij Duurstede, tegenover café De Veldpoort, onthuld. Ik was erbij en het was een hartelijk weerzien met veel oud-bekenden.
Er staat nu een mooi monument op de (ronde) 'grafsteen' van
Theater Rondeel. Een haas, die kijkt naar de sterren van weleer, maar zich tegelijkertijd als het ware tot de
muzen richt met het verzoek om de cultuurbarbaren onder de politici te laten inzien dat (theater)kunst van onschatbare waarde is.
Caroline van Kappel (oud-vrijwilliger Theater Rondeel, links) en
Yvonne Visser (de schepper van het beeld) tijdens de inleiding.
de onthulling...
applaus!
Ernest Bresser (rechts) spreekt - na jaren - weer zijn publiek toe.
Momenteel
bevindt zich in het voormalige theater een
Na de onthulling was er een receptie in de prachtige
galerie, waar ooit de 'sterren van weleer' straalden...
Het atelier in de voormalige schuur
Een van de werken van een 'outsiderkunstenaar'.
Rondeel is in goede handen!
En gelukkig heeft
Theater Rondeel de basis gelegd
voor het huidige
Calypso Theater aan de Markt.