In Memoriam Ernest Bresser

Vandaag ontving ik tot mijn schrik het overlijdensbericht van Ernest Bresser (1940 - 2013). Hij was - samen met zijn vrouw Iet - de oprichter van Theater Rondeel in Wijk bij Duurstede. In een oude stadsboerderij creëerden zij een klein, maar zeer aantrekkelijk theater. Tien jaar lang - van 1989 tot 1999 - was ik daarbij betrokken. Van harte. Want Ernest en Iet waren gedreven mensen met wie je goed kon samenwerken.

 

Ernest Bresser (midden) spreekt als vanouds zijn publiek toe, nu

bij de onthulling van Sterren van weleer (november 2012), 

een beeld ter herinnering aan zijn geesteskind 'Theater Rondeel' .

Lévi Weemoedt en Joop Visser
Het is bizar, dat juist nu ik bezig ben het Kees Stipfestival in Sellingen en Laudermarke (Oost-Groningen) - met dichters en zangers van het light verse - te organiseren, Ernest is overleden. Want kort geleden had ik o.a. nog Joop Visser en Lévi Weemoedt (die ook in Laudermarke gaan optreden) aan de telefoon. Zij hadden ooit ook in Rondeel op de planken gestaan en bewaarden daar goede herinneringen aan. "Rondeel is door de gemeente om zeep geholpen", zei Joop Visser. En zo was het ook.

Sterren van weleer
In november 2012 ontmoette ik Ernest voor het laatst. Er werd toen in Wijk bij Duurstede een beeld ('Sterren van weleer') onthuld, ter nagedachtenis aan Theater Rondeel. Het was een hartelijk weerzien met hem en veel andere oud-bekenden.

Een bescheiden, aimabele, maar ook heel inspirerende man is heengegaan. Hij is voor het culturele leven in Wijk bij Duurstede van onschatbare waarde geweest.

Wat blijft
Ik ben erg getroffen en ontroerd door het feit dat mijn gedicht Wat blijft op de rouwkaart staat.